2-6- برآورد مدل جاذبه با روش دادههای پنل
در این تحقیق مدل فوق با استفاده از روش دادههای پنل با استفاده از دادههای 16 کشور در بازه زمانی 1997 الی 2003 برآورد شده است. تعداد مشاهدههای این تخمین برابر 106 مشاهده است.
نتایج جدول (1-3) نشان میدهد که بر اساس آماره F، فرضیه قابلیت تخمین مدل در کشورهای مورد نظر به روش دادههای پنل پذیرفته میشود. همچنین طبق این نتایج، مدل اثرات ثابت بعنوان مدل برتر انتخاب میشود که حدود 99% نوسانات متغیر وابسته توسط متغیرهای توضیحی مدل توضیح داده میشود. ضمن آنکه در مدل روش ثابت ضرایب کلیه متغیرهای اصلی مدل جاذبه، معنیدار و مورد انتظار است. نتایج مدل نشان میدهند که متغیر سیاستهای تجاری باسطح معنیداری 95% مورد تایید، و دارای علامت مورد انتظار هستند.
جدول (1-3): نتایج تخمین مدل جاذبه (متغیر وابسته لگاریتم ارزش واقعی
تجارت ایران با کشورهای اسلامی)
* معنیدار در سطح 95% اطمینان
** معنیدار در سطح 90% اطمینان
مآخذ: نتایج حاصل از تحقیق
با بررسی نتایج بدست آمده از تخمین مدل میتوان، موارد زیر را نتیجهگیری نمود:
.ضریب متغیر تولید ناخالص داخلی کشورها و همچنین جمعیت کشورها (b2 و b3) کاملاً معنی دار و علامت آنها نیز مورد انتظار است. بنابراین نتایج این تخمین، فرضیه اولیه مدل جاذبه را تایید میکند که هرچه اقتصاد دو کشور بیشتر باشد و جمعیت بیشتری را در خود جای داده باشند، حجم تجارت بین آن دو افزایش مییابد.
.معنیداری و مثبت بودن ضریب b6 نشان میدهد که در سالهای مورد مطالعه، هرچه درجه باز بودن اقتصادی ایران افزایش پیدا کرده است، بازرگانی خارجی جمهوری اسلامی ایران نیز گستردهتر شده است.
.علامت متغیر فاصله در این برآورد (b5) منفی و مطابق انتظار است. بدین معنی که هرچه فاصله کشوری با جمهوری اسلامی ایران بیشتر باشد حجم روابط تجاری آن کشور با ایران کاهش مییابد. ولی از آنجا که در یک مدل جاذبه تجاری ناقص روابط کلیه کشورهای مورد مطالعه تنها با یک کشور خاص مورد بررسی قرار میگیرد و نیز متغیر فاصله در طی سالهای مختلف ثابت است، بنابراین ممکن است متغیر فاصله پس از تخمین مدل معنیدار نباشد. که این موضوع در نتیجه تحقیق حاضر نیز مشاهده شده است.
.منفی و معنیدار بودن ضریب b4 این فرضیه را تایید میکند که با بهتر شدن وضعیت سیاستهای تجاری و تعرفهای و همچنین حذف موانع غیرتعرفهای و ریشهکنی فساد در گمرکات و سازمانهای مرتبط با بحث تجارت، تجارت خارجی کشورها افزایش مییابد. در این بین به نکته دیگری نیز میتوان اشاره کرد و آن اینکه صرف نظر از وضعیت این شاخص در کشور ایران، جمهوری اسلامی ایران با کشورهایی بیشترین رابطه تجاری را داشته است که وضعیت مطلوبی را در زمینه سیاستهای تجاری و گمرکی داشتهاند.
نتیجهگیری
منافع اقتصادی، زمینهساز گسترش همکاریهای اقتصادی ـ سیاسی و حتی فرهنگی بین کشورهاست. با توجه به روند کنونی اقتصاد که به سمت یکپارچگی و جهانی شدن پیش میرود، همکاریهای منطقهای میتواند نقش مهمی در حضور گستردهتر کشورها در صحنههای بینالمللی ایفاء نماید. برای کشورهای در حال توسعه که آمادگی ورود ناگهانی به تجارت آزاد را ندارند، منطقهگرایی میتواند مؤثرترین راه برای گشودن تدریجی اقتصادهای ملی این قبیل کشورها و ادغام آنها در اقتصاد جهانی باشد.
یکی از راهکارهایی که میتواند تجارت خارجی کشورهای اسلامی را با یکدیگر افزایش دهد، منعقد کردن قراردادهای همکاری دو یا چند جانبه بین کشورهای اسلامی است. در این پیماننامهها کشورهای اسلامی میتوانند با توجه به ساختار اقتصادی و فرهنگی خود بسیاری از موانع تعرفهای و غیر تعرفهای بر سر راه تجارت را حذف کرده و بازرگانی خارجی خود را تسهیل نمایند.
ایجاد یکپارچگی اقتصادی و منطقهای بین ایران و دیگر کشورهای اسلامی در راستای آزادسازی تجاری، کاهش و نهایتاً حذف محدودیتهای تعرفهای و گمرکی میتواند علاوه بر تأمین اهداف اقتصادی، اهداف سیاسی، فرهنگی را نیز تحقق بخشد.
نتایج حاصل از برآورد مدل این فرضیه را تایید میکند که آزادسازی تجاری تاثیر مثبت و معنیداری را روی بازرگانی خارجی جمهوری اسلامی ایران و 16 شریک تجاری اسلامی آن داشته است. بر اساس این نتایج، جمهوری اسلامی ایران پتانسیل تجاری بالایی با کشورهای اسلامی که دارای خصوصیات زیر هستند دارد:
• تولید ناخالص داخلی و جمعیت مشابه ایران داشته باشند.
• فاصله جغرافیایی آنها با ایران کم باشد.(کشورهای دارای مرز زمینی و یا آبی در اولویت هستند.)
• تعرفههای گمرکی پایین و موانع غیر تعرفهای کمی داشته باشند.
بنابراین ضرورت انعقاد پیمانهای منطقهای با کشورهای اسلامی که دارای شرایط فوق هستند و از پتانسیل تجاری بالایی برخوردارند، بخوبی احساس میشود. تشکیل اینگونه پیمانها با هدف آزادسازی تجاری، کاهش و نهایتاً حذف محدودیتهای تعرفهای و گمرکی، میتواند کمک شایانی به رشد بخش بازرگانی خارجی کشورهای عضو بنماید.